Zo snel mogelijk rijden en de schade proberen te beperken ten opzicht van zijn VAS titelconcurrent. Met de komst van Steve Bécaert naar de Rally van Zuid-Limburg was dat de opdracht voor Steven Dolfen en zijn copiloot Laurent Decroupette. Met de Renault Clio R3 opboksen tegen de Skoda Fabia R5, toch wel de referentie momenteel op de Belgische rallywegen. Van zaterdag op zondag zorgden de weergoden er echter voor dat we een typisch Rally van Zuid-Limburg parkoers kregen. Kletsnat, vuil en vettig. Alle mogelijke scenario’s en berekeningen mochten hierdoor al snel de prullenbak in.
Het gevoel zat goed aan de vooravond van de wedstrijd. Tijdens de nacht, waar Steven misschien reeds droomde van de VAS titel, viel de regen echter met bakken uit de lucht. Het beloofde een moeilijke dag te worden.
“Op zaterdag lagen de proeven er nog relatief goed bij,” aldus Steven. “Hierdoor hadden we na de verkenningen toch wel het gevoel dat een degelijk resultaat haalbaar moest zijn. Maar tijdens de nacht gingen de hemelsluizen open en we werden de proeven ongezien vuil en vettig! Als je dan weet dat we niet over regenbanden beschikten maar wel over de zachte gesneden slicks. Het maakte het er niet simpeler op. Toen dan ook nog eens bij dat beide voorwagens een (kleine) sortie maakten en wij de weg moesten openen als nr 1, ik kan je verzekeren! Maar we stonden ons mannetje en deden wat we moesten doen. Onze Clio op kop zetten in de klasse en netjes achter het peloton Evo’s plaatsnemen.”
De Clio was opnieuw een toonbeeld van betrouwbaarheid, de supporters waren op post en de zon kwam even piepen. De proeven werden iets droger en het tempo kon wat meer de hoogte in. Zo liet het duo een 8ste tijd optekenen tijdens de 6de proef, en toen…
“Aan de finish van de 6de proef melden de tijdopnemers ons dat Steve Bécaert van de weg is gegaan. En dat de proef is stil gelegd. Even weten we niet wat zeggen en besluiten rustig naar de servicezone te rijden. Onze gsm’s blijven echter maar bellen en de berichten bleven binnenstromen. Het moeilijkste moest toen echter nog komen.”
Het begint opnieuw te regenen, de proeven liggen er opnieuw gevaarlijk bij. Dit zijn omstandigheden die je enkel in de fruitstreek tegenkomt.
“De wedstrijd gecontroleerd uitrijden in deze omstandigheden was echt geen makkie. Eén moment uit het juiste spoor of een rempunt missen en het is game over. Bovendien laat de verwarming in de wagen het dan ook nog eens afweten zodat we met open ruiten moesten rijden om nog iets te zien. Het werden 6 lange, natte en koude proeven. Desondanks we een marge ingebouwd hadden, konden we de wagen bij momenten amper op de baan houden. Maar sinds de Rally van Ypres hebben we steeds de juiste dingen gedaan op de juiste momenten en dat loont. Met steun van de sponsors en het geleverde werk van Phil en de zijne hebben we deze titel zeker niet gestolen. Want kampioen kun je enkel worden met een betrouwbare auto. Ik hoop uit de grond van mijn hart deze auto volgend jaar terug te zien rijden. Maar voor mijzelf is de F2 categorie een afgesloten hoofdstuk. Vorig seizoen 5de algemeen in het BRC, in het zog van mannen zoals Loix, Princen, Verschueren… Belgisch kampioen R2, dit jaar algemeen kampioen DIV3… we zien niet in wat we nog meer kunnen bereiken. Dus wordt het tijd voor een nieuwe uitdaging. Al zou ik graag nog het seizoen afsluiten met het team dat ons de titel bezorgde. Kiezen is altijd een beetje verliezen, jammer genoeg. Maar desondanks alles kunnen we met z’n allen terugkijken op een geslaagd en leuk seizoen waarvoor dank aan iedereen die dit mee hielp te bekomen.”
